جمعی از هنرمندان ایرانی در نامهای به هنرمندان جهان، نوشتند: مردم ایران امروز با دو بحران مواجهاند؛ بحران مشترکی بهنام "کرونا" که شما میشناسید؛ و بحران "تحریم" که کاش هرگز نشناسید. برای ما هنرمندان ایرانی، اکنون مهم است که بدانیم شما- هنرمندان جهان- درمورد وضعیت بیماران کرونایی، کودکان و سالخوردگان در آستانه ابتلا و کمبودهای خسارتبار جامعه پزشکی ایران در این بحران، چه فکر میکنید، چه میگویید و چه میکنید.
در متن این نامه که به امضای هنرمندان شاخصی از رشتههای مختلف هنری رسیده و امضاهای آن ادامه دارد، آمده است: همه ما از هر ملت و مملکتی که باشیم، دارای تابعیت سرزمینی بی مرز و آرمانی بنام "هنر" در جهانی بنام "فرهنگ" نیز هستیم؛ و هیچ قدرتی نمی تواند ما را از داشتن این تابعیت منع کند.
در این سرزمین مشترک رویایی، چه آسیایی یا اروپایی باشیم و چه امریکایی یا افریقایی، از ژن فهمِ فرهنگی، استعداد تاثیرگذاری بر افکار مردم و توان تحلیل و تغییر شرایط برخورداریم.
همه ما، با آثارمان ایمان و کفر، عشق و نفرت، صلح و جنگ، دانش و جهل، نیکی و پلیدی و نجات و رستگاری را - با ذائقه و شاخصههای فرهنگی خود- روایت و مجسم کردهایم؛ و جامعهای بزرگتر از کشوری که در آن زندگی میکنیم، به مدد آثار یکدیگر شناخته و شناساندهایم؛
هرچه قدرتها و سیاستها، بهخاطر عداوتهایشان، بین ما فاصله انداخته و ممنوعیت ایجاد کردهاند، ما در انتقال و بیان پیامهای مشترک و انسانی به کل جهان، مصممتر، جسورتر، تواناتر و تاثیرگذارتر شدهایم.
اکنون، همه ما- در هر موقعیت جغرافیایی و سیاسی که هستیم- با دشمن مهلک و مشترکی مواجه شدهایم که مهم نیست از کجا آمده، اما مهم است که دارد آزاد و با شتاب، به همه جا میرود؛ و ما در برابر این دشمن ذرهبینی، همه به یک اندازه آسیبپذیر شدهایم و نجات هریک از ما، جز با نجات دیگری امکانپذیر نیست.
"کرونا" تنها یک ویروس نیست، یک سئوال ساده و تاریخی است که در حال دریافت پاسخهای پیچیده از ملتها و دولتهای جهان است.
آیا پاسخ ملت ایران به این پرسش تاریخی - در شرایطی که راه تنفساش در چنگ یک تحریم جهانی بسته شده- میتواند شبیه به پاسخ ملتهای دیگر باشد؟
آیا این یک توقع منطقی نیست که پاسخ هنرمندان آزاده جهان به پرسش "کرونا" نیز -در شرایطی که این خطر تا پشت در خانههایشان آمده- پاسخی متفاوت و تاثیرگذارتر از پاسخ سیاستمداران و قدرتمندان باشد؟
این بحران، با تلفات کم و زیاد میگذرد، اما قصههای مشترک و متفاوتش میماند. قصه پرستاران خستهای که برای تقویت روحیه بیماران و همکارانشان در فضای آلوده بیمارستانها رقصیدند و نگرانی خود از کمبود تجهیزات و دارو را پشت این نشاط پنهان کردند، میماند؛ قصه پزشکانی که هفتهها به خانه نرفته و بدون ماسک و دستکش و گان، لابلای بیمارانی گشتند که برخی از آنها در راهروهای بیمارستان و روی زمین بستری شده بودند هم میماند؛
اینها همه در حافظه تاریخی جهان میماند و دیر یا زود روایت خواهد شد؛ توسط شما یا ما.
کاش آنقدر دیر نشود که هنرمندان متعهد و تاثیرگذار بر افکار عمومی جهان و قدرتمندان، پیش از آنکه قصه ظلمی را که بر مردم ایران در این بحران میرود، به گوش قدرتمندان و سیاستمداران برسانند، نفس خودشان از ابتلا به این بلا، به شماره افتاده باشد.
مردم ایران امروز با دو بحران مواجهاند؛ بحران مشترکی بهنام "کرونا" که شما میشناسید؛ و بحران "تحریم" که کاش هرگز نشناسید.
برای ما هنرمندان ایرانی، اکنون مهم است که بدانیم شما- هنرمندان جهان- درمورد وضعیت بیماران کرونایی، کودکان و سالخوردگان در آستانه ابتلا و کمبودهای خسارتبار جامعه پزشکی ایران در این بحران، چه فکر میکنید، چه میگویید و چه میکنید.
Lettera dagli artisti iraniani agli artisti del mondo Ognuno di noi , non importa a quale nazione apparteniamo , godiamo di una nazionalità che non è limitata da confini o frontiere e che si chiama “Arte” in un mondo che si chiama “ Cultura”. Nessun Potere può privarci di questa nazionalità e in questo virtuale territorio comune , non importa se asiatici , europei, americani o africani, ciò che condividiamo ci rende capaci di ispirare le persone e coinvolgerle per cambiamenti positivi . Tutti noi con le nostre opere abbiamo immaginato e raccontato Fede e Miscredenza, Amore e Odio, Pace e Guerra, Sapere e Ignoranza, Bene e Male, Salvezza e Redenzione, ognuno di noi singolarmente nei modi e con i mezzi a noi conosciuti , ma guardando a una comunità più vasta del paese da cui proveniamo , anelando a una reciproca conoscenza gli uni degli altri. Più i Poteri nel mondo cercano di mettere distanze o imporre confini, più noi con determinazione, audacia e creatività ci adoperiamo per diffondere messaggi comuni per il bene di tutti gli uomini nel mondo. Ora tutti noi , ovunque siamo, ci troviamo dinnanzi ad un nemico comune e letale, non importa da dove arrivato, ma che è in grado di circolare liberamente ovunque. Tutti siamo nella stessa misura vulnerabili difronte a questo microscopico nemico, da cui non c’è salvezza che non sia la salvezza di tutti nello stesso tempo.
“Corona” non è solo un virus ma una domanda epocale che sta ricevendo risposte complesse da popoli e Governi. Può la risposta del popolo iraniano, soffocato dalla morsa delle sanzioni internazionali , essere uguale alle risposte degli altri popoli ? E’ logico immaginare che la risposta degli artisti del mondo al virus sia una risposta univoca e diversa da quella dei politici del Mondo. Questa crisi, nonostante le perdite umane e economiche, passerà . Ciò che rimarrà saranno le storie, simili ma diverse: le storie che raccontano di infermieri spossati da ore di lavoro , danzanti dinnanzi ai malati che cercano di tenere alti i morali e che nascondono dietro le mascherine la preoccupazione per la mancanza di medicinali e strumenti sanitari; storie di medici che non tornano a casa la sera da settimane e che girano senza maschere e guanti tra i malati stesi per terra nei corridoi degli ospedali.
Tutto ciò rimarrà nella memoria storica del mondo e prima o poi sarà raccontata , da noi o da Voi. Che il messaggio di quegli artisti capaci di parlare ai popoli del mondo non arrivi troppo tardi per raccontare la storia dell’ ingiustizia subita dagli iraniani in questa vicenda drammatica. Essi stanno combattendo una doppia guerra, quella comune contro il virus e un’altra contro le oppressive sanzioni economiche che da troppo tempo affliggono la nazione e che nessun Paese si spera debba mai conoscere. Per noi, artisti iraniani, ora è importante sapere cosa Voi, artisti del Mondo, pensate, dite e fate riguardo alla situazione che stiamo vivendo, i nostri malati, i bambini e gli anziani più a rischio e difronte alla mancanza dei presidi medico sanitari fondamentali.
İtalyanca çeviri
Bir gurup İranlı Sanatçıdan,Dünya Sanatçılarınamektup; Her hangi bir Ulus veya Ülkeden olusak olalım, hepimiz sınırsız Topraklarda "Sanat" idolunda, "Kültür" dünyasının vatandaşıyız, hiçbir güç bizleri bu uyruğumuzdan koparamaz. Gördüğümüz bu gibi rüyalarda, kim olursak olalım; ister Asyalı , ister Avrupalı ,ister Amerikalı veya ister Afrikalı olalım, hepimiz değişken koşul ve şartlarda halkların düşünce lerini etkileyici bir kültürel Jen ve yeteneğe sahibiz.
Hepimiz,Eserlerimiz,İman ve Küfür,Aşk ve Nefret,Barış ve savaş,bilim ve Cehalet,İyilik ve Kötülük ve Kurtuluş ve iflahı ,kendidimize has zevk vekültürel özelliklerimizle, ifade ve hayal eder, ve böylelikle kendi eserlerimiz yardımıyla yaşadığımız ülkeden büyük bir toplumu tanır ve tanıtmaktayız.hernekadar güçler ve siyasetler arsındaki düşmanlıklar,aramıza mesafe ve yasaklar koymuş ise;de , lakin ortak İnsani mesajlarımızı tüm dünyaya ifade etmekte daha kararlı , Cesur ve dahada güçlü ve etkileyici olduğumuz aşikardır.
Şuanda, hepimiz -bulunduğumuz herhangi bir Coğrafi ve Siyasi konumda-nereden geldiği önem arzetmeyen ortak bir düşmanla karşı karşıyayız, ve bizler bu mikroskobik düşmanın istediği yere hızla ve serbestçe gittiği ve hepimizi aynı büyüklükte savunmasız bırakmakta ve herhangi birimizi kurtuluşu ise; diğerinin kurtuluşundan bağlıdır.
"Kurona" sadece bir virüs değil, sadece bir basit ve tarihi sorudan ibaret olup, ve şuanda dünya halkları ve devletlerinden karmaşık yanıtlar beklemektedir.
nçesinde nefes borusu tıkanan İran Halkının bu tarihi soruya vereceği cevap diğer halkların vereceği cevapla aynı olabilirmi?
Acaba bu isteğimiz mantıklı olamazmı ki dünyanın Hür Sanatçılarının "Krona" sorusuna – Bu tehlikenin Ev kapılarının arkasına dayandığı şartlarda- poitikacıların ve güçlülerin cevabından daha değişik ve etkileyici cevabın zamanı değilmidir?
Sözkonusu kriz az veya çok ölümlerle geçecektir,lakin değişik ve ortak hikayeleri kalacaktır.Hastalar ve meslektaşlarının morali için Hastanenin enfekte atmosferinde teçhizat ile İlaç kıtlığını gizleyerek dans eden yorgun Hemşirelerin hikayesi ile haftalarca evlerine gitmeyen masksız , eldivensiz ve gan'sız olarak hastane koridorlarında yerde yatan hastalar arasında dolaşan Doktorların hikayesi kalacaktır.
Bunların hepsi dünya tarihinin hafızasına kazılacak, er geç rivayet edilecektir; sizin aracılığınız veya biziler vasıtasıyla , bu krizde İran halkına reva görülen bu zulmün hikayesi politikacılarla, güçlülere kulağına varmadan , dünya üzerinde etkili sanatçılar arcılığıyla dünya kamu oyu ve güçlülerine duyurmakta keşke çok geç olmasın. ve kendi nefesleri bu beladen ötürü sayıya düşmesin.
Günümüzde İran halkı iki afetle karşı karşıya kalmaktadır; bildiğiniz gibi bisi tanıdık Ortak belamız; "krona" ve diğeri ise; " inşaallah hiçbir zaman tanımayacağınız Ambargo
Biz İranlı Sanatçılar için;bu durum çok önemlidir -Dünya Sanatçıları – Krona Hastaları; Çocuklar ve yaşlılar ile İran tıbbi topluluğunun karşı karşıya kaldığı akıtlıklar ve bahse konu kriz karşısında nasıl düşünmekteler; Ne diyeceksiniz ve Ne yapacaksınız?Şuanda evrensel ambargolar peRahman ve Rahim Olan Allahın Adıyla
Wergera Italiantalî
بهیاننامهی سینهماكاران، شانۆكاران و میوزیك ژهنانی ئێران: نا بۆ كۆرۆنا، نا بۆ ئابڵۆقهكان
ههمووان له ههر مهملهكهت و نهتهوهیهك بین، سهر به سهرزهمینێكی بێسنور و ئامانجێكین به ناوی "هونهر" و له نێو جیهانێكداین به ناوی "كلتور"، وه هیچ هێزێك ناتوانێت ئێمه لهم خاوهندارێتیه زهوت بكات.
لهم سهرزهمینه هاوبهشه ئایدیاڵهدا، چی ئاسیایی بین یاخود ئهوروپایی، چی ئهمریكی بین یاخود ئهفریقی، خاوهنی توانای كاریگهری خستنه سهر بیری خهڵك و ههڵسهنگاندن و گوڕانكاری بارۆدۆخمان ههیه.
ههموومان به بهرههمهكانمان، ئیمان و بێ باوهڕی، عیشق و نهفرهت، جهنگ و ئاشتی، زانست و نهزانی، خێر و شهڕ و ڕزگاریمان به پێی سهلیقه و دهستڕهنگینی خۆمان بهرجهسته كردووه و كۆمهڵگهیهكی گهورهتر لهو وڵاتهی كه تێیدا دهژین به یارمهتی بهرههكانی یهكتر ناسیوه و ناساندووه. ههرچهنده دهسهڵات و سیاسهتهكان لهبهر دوبهرهكیهكانیان، مهودا و تابویان له نێوان ئێمهدا دروست كردبێت، بهڵام ئێمه له گواستنهوه و گووتنی پهیامه هاوبهش و مرۆڤایهتییهكان بۆ ههموو جیهان شێلگیرانه تر، ئازایانهتر، بهتواناتر و كاریگهرتر كارمان كردووه.
ئهمێستا، ههموومان له ههر پێگهیهكی جوگرافیی و سیاسی دا بین، بهرامبهر دوژمنێكی كوشنده و هاوبهشێك وهستاوینهتهوه كه گرنگ نییه له كوێوه هاتووه، بهڵام گرنگ ئهوهیه كه به خێرایی و ئازادانه ڕوو له گشت شوێنێك دهكات و ئێمه لهبهرامبهر ئهم دوژمنه ووردبینهدا به یهك ئهندازه لهمهترسیداین و ڕزگاربوونی ههریهك له ئێمه بهستراوه به ڕزگاربوونی ئهوی دیكهمانهوه.
كۆرۆنا تهنها ڤایرۆسێك نییه بهڵكو پرسیارێكی ساده و مێژووییه كه سهرقاڵی وهرگرتنهوهی وهڵامه ئاڵۆزهكانه له گهلان و وڵاتانی جیهان.
ئایا وهڵامی گهلی ئێران - له بارودۆخێكدا كه دهرهچهی ههناسهدانی به چنگاڵی ئابڵۆقهیهكی جیهانی ئاخێندراوه- وهك وهڵامی گهلانی دیكه دهبێت بۆ ئهو پرسیاره مێژوویه؟
ئایا ئهمه چاوهڕوانییهكی ژیرانه نییه كه وهڵامی هونهرمهندانی ئازادیخوازی جیهان بۆ پرسیاری "كۆرۆنا"- له بارودۆخێكدا كه ئهم مهترسیه تا بهردهم دهرگای ماڵهكانیان هاتووه، وهڵامێكی جیاوازتر و كاریگهرتر بێت له وهڵامی سیاسهتمهداران و دهسهڵاتداران؟
ئهم قهیرانه، سهرهڕای زیانه كهم و زۆرهكانی، تێدهپهڕێت، بهڵام چیرۆكه هاوبهش و جیاوازهكانی دهمێنێتهوه، چیرۆكی ئهو پهرهستاره ماندوانهی كه بۆ بهرزكردنهوهی وورهی نهخۆشهكان و هاوكارهكانیان له فهزای ئاڵودهی نهخۆشخانهكان ههڵپهڕكێیان دهكرد و نیگهرانیهكانی خۆیانیان له كهمی پێداویستیهكان و دهرمان له پشتی ئه م خۆشیهوه دهشارهدهوه. چیرۆكی ئهو پزیشكانهش كه چهندین ههفتهیه نهگهڕاونهتهوه بۆ ماڵهوه و بهبێ ماسك و دهستكێش به نێو نهخۆشهكاندا كه له تهنیشت ڕێڕهوی نهخۆشخانهكان و لهسهر زهوی خهوێنرابوون، دهمێنێتهوه.
ئهمانه ههموو له یادهوهری میژووی جیهاندا دهمێنێتهوه و درهنگ یا زوو له لایهن ئێمه یاخود ئێوهوه دهگێڕدرێتهوه. بهڵام خوزگه ئهوهنده درهنگ نهكهوێت كه هونهرمهندانی ئۆدهگر و كاریگهر لهسهر ڕای گشتی جیهان و دهساڵاتداران، پێش ئهوهی چیرۆكی ستهمێك كه له خهڵكی ئێران لهم قهیرانهدا دهكرێت بدهن به گوێی دهسهڵاتداران و سیاسهتمهداراندا، چركه بژمێران بۆ دوا ههناسهكانی خۆیان بههۆی توشبوون بهم بهڵایهوه. ئهمڕۆكه خهڵكی ئێران ڕووبهڕووی دوو قهیران بووهتهوه: قهیرانێكی هاوبهش به ناوی "كۆرۆنا" كه ئێوه ئهیناسن و قهیرانی "ئابڵۆقه" كه خۆزگه ههرگیز نهتاندهناسی.
بۆ ئێمهی هونهرمهندانی ئێرانی گرنگه بزانین كه ئێوهی هونهرمهندانی جیهان دهربارهی بارودۆخی نهخۆشهكانی كۆرۆنا، مهنداڵان و پیر و پهككهوتهكانی توشبوو بهم نهخۆشیه و كهمبوونهوهی پێداویستیه پزیشكییهكانی ئێران لهم قهیرانهدا، چۆن بیردهكهنهوه؟ چی دهڵێن و چی دهكهن؟
ناوهكانی بهپێی ڕیزبهندی ئهلب بێ:
هومایون ئهسعهدیان، مهرزییه برومهند، ڕهخشان بهنی ئیعتیماند، سهید محمدی بێهێشتی، پهرویز پهرهستوویی، وهحید جهلیلوهند، شههاب حوسهینی، عهلیڕهزا شوجاع نوری، فریشته تائیرپوور، محمدمههدی عهسكهرپوور، نیكی كهریمی، مهسعود كیمیایی، ڕهزا كیانیان، نهوید محمدزاده، موجتهبا میرتههماسب و تهواوی ئهو كهسانهی كه پهیوهندی به واژۆكارانی ئهم نوسراوهوه دهكهن.
无论您来自哪一个国家和民族，我们人类都是那无国界、理想的“文化艺术世界”里的公民，这是我们与生俱来的身份。在这个梦境般的土地，无论您是来自亚洲还是欧洲，来自美洲还是非洲，我们都有着共通感知的基因、影响人类思想、以及分析和改变条件的天赋能力。
信任与怀疑、爱与恨、和平与战争、博学与无知、纯洁与污秽，我们用自己所具有的文化特质对它进行了叙述与呈现。但今天，我们已经认识到，我们生活在一个比国家概念更大的社会。尽管权力和政治仇恨疏远了我们、在我们之间驻下了一道鸿沟，但艺术家们向全世界传达人道主义信息的决心比以前更坚定、更大胆、更有影响力。
今天，无论处于何种地理和政治环境，我们都面临着共同的、致命的敌人。敌人来自哪里并不重要，重要的是它能自由且迅速地行动。面对着这肉眼无法识别的敌人，我们都同样脆弱。为了挽救这次危机，我们除了团结互助，别无选择。
新型冠状病毒不仅是一种病毒，它还是一个直接的历史性问题，许多国家和及其政府正艰难地给出答案。伊朗民族的呼吸被全球的制裁封锁扼制，它对这个历史性问题的回答，能与其他国家类似吗？
自由的艺术家们在同样面临危险的情况下，对新型冠状病毒危机所作出的不一样回应，比政治家和强权者做出的回应更加有效。这应该是一个合理的期望。
这场危机正在导致许多鲜活的生命永远消失，每个地方的故事情节有着相同之处，也有着不同之处。我们疲倦的护士们，他们在受污染的医院环境中跳舞，以提高患者和同事的士气、掩盖他们对设备和药品缺乏的担忧；数周没有回过家的医生们，没有口罩、也没有手套的保护，在躺在医院走廊和地面上的住院病人中穿梭。
所有这些都将保留在世界的历史记忆中，迟早会被您或我述说。但我们希望，对世界有着影响力的艺术家们，在向权势者和政客们描述述说伊朗人民的危机之前，在为时不晚的此刻，能发挥自己的作用。今天的伊朗人民正面临着两种危机：一种是你们所知道的人类的共同危机，即新型冠状病毒；而另一种，是我希望你们永远不会遭遇到的制裁封锁危机。
对于我们伊朗艺术家来说，现在重要的是你们--世界各地的艺术家们--对于伊朗感染新冠病毒的病人们、对于易受感染儿童和老人们、对处于危机却没有足够医疗资源补给的伊朗，你们的想法、声援和行动。
