جمعی از هنرمندان ایرانی در نامهای به هنرمندان جهان، نوشتند: مردم ایران امروز با دو بحران مواجهاند؛ بحران مشترکی بهنام "کرونا" که شما میشناسید؛ و بحران "تحریم" که کاش هرگز نشناسید. برای ما هنرمندان ایرانی، اکنون مهم است که بدانیم شما- هنرمندان جهان- درمورد وضعیت بیماران کرونایی، کودکان و سالخوردگان در آستانه ابتلا و کمبودهای خسارتبار جامعه پزشکی ایران در این بحران، چه فکر میکنید، چه میگویید و چه میکنید.
در متن این نامه که به امضای هنرمندان شاخصی از رشتههای مختلف هنری رسیده و امضاهای آن ادامه دارد، آمده است: همه ما از هر ملت و مملکتی که باشیم، دارای تابعیت سرزمینی بی مرز و آرمانی بنام "هنر" در جهانی بنام "فرهنگ" نیز هستیم؛ و هیچ قدرتی نمی تواند ما را از داشتن این تابعیت منع کند.
در این سرزمین مشترک رویایی، چه آسیایی یا اروپایی باشیم و چه امریکایی یا افریقایی، از ژن فهمِ فرهنگی، استعداد تاثیرگذاری بر افکار مردم و توان تحلیل و تغییر شرایط برخورداریم.
همه ما، با آثارمان ایمان و کفر، عشق و نفرت، صلح و جنگ، دانش و جهل، نیکی و پلیدی و نجات و رستگاری را - با ذائقه و شاخصههای فرهنگی خود- روایت و مجسم کردهایم؛ و جامعهای بزرگتر از کشوری که در آن زندگی میکنیم، به مدد آثار یکدیگر شناخته و شناساندهایم؛
هرچه قدرتها و سیاستها، بهخاطر عداوتهایشان، بین ما فاصله انداخته و ممنوعیت ایجاد کردهاند، ما در انتقال و بیان پیامهای مشترک و انسانی به کل جهان، مصممتر، جسورتر، تواناتر و تاثیرگذارتر شدهایم.
اکنون، همه ما- در هر موقعیت جغرافیایی و سیاسی که هستیم- با دشمن مهلک و مشترکی مواجه شدهایم که مهم نیست از کجا آمده، اما مهم است که دارد آزاد و با شتاب، به همه جا میرود؛ و ما در برابر این دشمن ذرهبینی، همه به یک اندازه آسیبپذیر شدهایم و نجات هریک از ما، جز با نجات دیگری امکانپذیر نیست.
"کرونا" تنها یک ویروس نیست، یک سئوال ساده و تاریخی است که در حال دریافت پاسخهای پیچیده از ملتها و دولتهای جهان است.
آیا پاسخ ملت ایران به این پرسش تاریخی - در شرایطی که راه تنفساش در چنگ یک تحریم جهانی بسته شده- میتواند شبیه به پاسخ ملتهای دیگر باشد؟
آیا این یک توقع منطقی نیست که پاسخ هنرمندان آزاده جهان به پرسش "کرونا" نیز -در شرایطی که این خطر تا پشت در خانههایشان آمده- پاسخی متفاوت و تاثیرگذارتر از پاسخ سیاستمداران و قدرتمندان باشد؟
این بحران، با تلفات کم و زیاد میگذرد، اما قصههای مشترک و متفاوتش میماند. قصه پرستاران خستهای که برای تقویت روحیه بیماران و همکارانشان در فضای آلوده بیمارستانها رقصیدند و نگرانی خود از کمبود تجهیزات و دارو را پشت این نشاط پنهان کردند، میماند؛ قصه پزشکانی که هفتهها به خانه نرفته و بدون ماسک و دستکش و گان، لابلای بیمارانی گشتند که برخی از آنها در راهروهای بیمارستان و روی زمین بستری شده بودند هم میماند؛
اینها همه در حافظه تاریخی جهان میماند و دیر یا زود روایت خواهد شد؛ توسط شما یا ما.
کاش آنقدر دیر نشود که هنرمندان متعهد و تاثیرگذار بر افکار عمومی جهان و قدرتمندان، پیش از آنکه قصه ظلمی را که بر مردم ایران در این بحران میرود، به گوش قدرتمندان و سیاستمداران برسانند، نفس خودشان از ابتلا به این بلا، به شماره افتاده باشد.
مردم ایران امروز با دو بحران مواجهاند؛ بحران مشترکی بهنام "کرونا" که شما میشناسید؛ و بحران "تحریم" که کاش هرگز نشناسید.
برای ما هنرمندان ایرانی، اکنون مهم است که بدانیم شما- هنرمندان جهان- درمورد وضعیت بیماران کرونایی، کودکان و سالخوردگان در آستانه ابتلا و کمبودهای خسارتبار جامعه پزشکی ایران در این بحران، چه فکر میکنید، چه میگویید و چه میکنید.
Lettera dagli artisti iraniani agli artisti del mondo Ognuno di noi , non importa a quale nazione apparteniamo , godiamo di una nazionalità che non è limitata da confini o frontiere e che si chiama “Arte” in un mondo che si chiama “ Cultura”. Nessun Potere può privarci di questa nazionalità e in questo virtuale territorio comune , non importa se asiatici , europei, americani o africani, ciò che condividiamo ci rende capaci di ispirare le persone e coinvolgerle per cambiamenti positivi . Tutti noi con le nostre opere abbiamo immaginato e raccontato Fede e Miscredenza, Amore e Odio, Pace e Guerra, Sapere e Ignoranza, Bene e Male, Salvezza e Redenzione, ognuno di noi singolarmente nei modi e con i mezzi a noi conosciuti , ma guardando a una comunità più vasta del paese da cui proveniamo , anelando a una reciproca conoscenza gli uni degli altri. Più i Poteri nel mondo cercano di mettere distanze o imporre confini, più noi con determinazione, audacia e creatività ci adoperiamo per diffondere messaggi comuni per il bene di tutti gli uomini nel mondo. Ora tutti noi , ovunque siamo, ci troviamo dinnanzi ad un nemico comune e letale, non importa da dove arrivato, ma che è in grado di circolare liberamente ovunque. Tutti siamo nella stessa misura vulnerabili difronte a questo microscopico nemico, da cui non c’è salvezza che non sia la salvezza di tutti nello stesso tempo.
“Corona” non è solo un virus ma una domanda epocale che sta ricevendo risposte complesse da popoli e Governi. Può la risposta del popolo iraniano, soffocato dalla morsa delle sanzioni internazionali , essere uguale alle risposte degli altri popoli ? E’ logico immaginare che la risposta degli artisti del mondo al virus sia una risposta univoca e diversa da quella dei politici del Mondo. Questa crisi, nonostante le perdite umane e economiche, passerà . Ciò che rimarrà saranno le storie, simili ma diverse: le storie che raccontano di infermieri spossati da ore di lavoro , danzanti dinnanzi ai malati che cercano di tenere alti i morali e che nascondono dietro le mascherine la preoccupazione per la mancanza di medicinali e strumenti sanitari; storie di medici che non tornano a casa la sera da settimane e che girano senza maschere e guanti tra i malati stesi per terra nei corridoi degli ospedali.
Tutto ciò rimarrà nella memoria storica del mondo e prima o poi sarà raccontata , da noi o da Voi. Che il messaggio di quegli artisti capaci di parlare ai popoli del mondo non arrivi troppo tardi per raccontare la storia dell’ ingiustizia subita dagli iraniani in questa vicenda drammatica. Essi stanno combattendo una doppia guerra, quella comune contro il virus e un’altra contro le oppressive sanzioni economiche che da troppo tempo affliggono la nazione e che nessun Paese si spera debba mai conoscere. Per noi, artisti iraniani, ora è importante sapere cosa Voi, artisti del Mondo, pensate, dite e fate riguardo alla situazione che stiamo vivendo, i nostri malati, i bambini e gli anziani più a rischio e difronte alla mancanza dei presidi medico sanitari fondamentali.
İtalyanca çeviri
Bir gurup İranlı Sanatçıdan,Dünya Sanatçılarınamektup; Her hangi bir Ulus veya Ülkeden olusak olalım, hepimiz sınırsız Topraklarda "Sanat" idolunda, "Kültür" dünyasının vatandaşıyız, hiçbir güç bizleri bu uyruğumuzdan koparamaz. Gördüğümüz bu gibi rüyalarda, kim olursak olalım; ister Asyalı , ister Avrupalı ,ister Amerikalı veya ister Afrikalı olalım, hepimiz değişken koşul ve şartlarda halkların düşünce lerini etkileyici bir kültürel Jen ve yeteneğe sahibiz.
Hepimiz,Eserlerimiz,İman ve Küfür,Aşk ve Nefret,Barış ve savaş,bilim ve Cehalet,İyilik ve Kötülük ve Kurtuluş ve iflahı ,kendidimize has zevk vekültürel özelliklerimizle, ifade ve hayal eder, ve böylelikle kendi eserlerimiz yardımıyla yaşadığımız ülkeden büyük bir toplumu tanır ve tanıtmaktayız.hernekadar güçler ve siyasetler arsındaki düşmanlıklar,aramıza mesafe ve yasaklar koymuş ise;de , lakin ortak İnsani mesajlarımızı tüm dünyaya ifade etmekte daha kararlı , Cesur ve dahada güçlü ve etkileyici olduğumuz aşikardır.
Şuanda, hepimiz -bulunduğumuz herhangi bir Coğrafi ve Siyasi konumda-nereden geldiği önem arzetmeyen ortak bir düşmanla karşı karşıyayız, ve bizler bu mikroskobik düşmanın istediği yere hızla ve serbestçe gittiği ve hepimizi aynı büyüklükte savunmasız bırakmakta ve herhangi birimizi kurtuluşu ise; diğerinin kurtuluşundan bağlıdır.
"Kurona" sadece bir virüs değil, sadece bir basit ve tarihi sorudan ibaret olup, ve şuanda dünya halkları ve devletlerinden karmaşık yanıtlar beklemektedir.
nçesinde nefes borusu tıkanan İran Halkının bu tarihi soruya vereceği cevap diğer halkların vereceği cevapla aynı olabilirmi?
Acaba bu isteğimiz mantıklı olamazmı ki dünyanın Hür Sanatçılarının "Krona" sorusuna – Bu tehlikenin Ev kapılarının arkasına dayandığı şartlarda- poitikacıların ve güçlülerin cevabından daha değişik ve etkileyici cevabın zamanı değilmidir?
Sözkonusu kriz az veya çok ölümlerle geçecektir,lakin değişik ve ortak hikayeleri kalacaktır.Hastalar ve meslektaşlarının morali için Hastanenin enfekte atmosferinde teçhizat ile İlaç kıtlığını gizleyerek dans eden yorgun Hemşirelerin hikayesi ile haftalarca evlerine gitmeyen masksız , eldivensiz ve gan'sız olarak hastane koridorlarında yerde yatan hastalar arasında dolaşan Doktorların hikayesi kalacaktır.
Bunların hepsi dünya tarihinin hafızasına kazılacak, er geç rivayet edilecektir; sizin aracılığınız veya biziler vasıtasıyla , bu krizde İran halkına reva görülen bu zulmün hikayesi politikacılarla, güçlülere kulağına varmadan , dünya üzerinde etkili sanatçılar arcılığıyla dünya kamu oyu ve güçlülerine duyurmakta keşke çok geç olmasın. ve kendi nefesleri bu beladen ötürü sayıya düşmesin.
Günümüzde İran halkı iki afetle karşı karşıya kalmaktadır; bildiğiniz gibi bisi tanıdık Ortak belamız; "krona" ve diğeri ise; " inşaallah hiçbir zaman tanımayacağınız Ambargo
Biz İranlı Sanatçılar için;bu durum çok önemlidir -Dünya Sanatçıları – Krona Hastaları; Çocuklar ve yaşlılar ile İran tıbbi topluluğunun karşı karşıya kaldığı akıtlıklar ve bahse konu kriz karşısında nasıl düşünmekteler; Ne diyeceksiniz ve Ne yapacaksınız?Şuanda evrensel ambargolar peRahman ve Rahim Olan Allahın Adıyla
Wergera Italiantalî
بهیاننامهی سینهماكاران، شانۆكاران و میوزیك ژهنانی ئێران: نا بۆ كۆرۆنا، نا بۆ ئابڵۆقهكان
ههمووان له ههر مهملهكهت و نهتهوهیهك بین، سهر به سهرزهمینێكی بێسنور و ئامانجێكین به ناوی "هونهر" و له نێو جیهانێكداین به ناوی "كلتور"، وه هیچ هێزێك ناتوانێت ئێمه لهم خاوهندارێتیه زهوت بكات.
لهم سهرزهمینه هاوبهشه ئایدیاڵهدا، چی ئاسیایی بین یاخود ئهوروپایی، چی ئهمریكی بین یاخود ئهفریقی، خاوهنی توانای كاریگهری خستنه سهر بیری خهڵك و ههڵسهنگاندن و گوڕانكاری بارۆدۆخمان ههیه.
ههموومان به بهرههمهكانمان، ئیمان و بێ باوهڕی، عیشق و نهفرهت، جهنگ و ئاشتی، زانست و نهزانی، خێر و شهڕ و ڕزگاریمان به پێی سهلیقه و دهستڕهنگینی خۆمان بهرجهسته كردووه و كۆمهڵگهیهكی گهورهتر لهو وڵاتهی كه تێیدا دهژین به یارمهتی بهرههكانی یهكتر ناسیوه و ناساندووه. ههرچهنده دهسهڵات و سیاسهتهكان لهبهر دوبهرهكیهكانیان، مهودا و تابویان له نێوان ئێمهدا دروست كردبێت، بهڵام ئێمه له گواستنهوه و گووتنی پهیامه هاوبهش و مرۆڤایهتییهكان بۆ ههموو جیهان شێلگیرانه تر، ئازایانهتر، بهتواناتر و كاریگهرتر كارمان كردووه.
ئهمێستا، ههموومان له ههر پێگهیهكی جوگرافیی و سیاسی دا بین، بهرامبهر دوژمنێكی كوشنده و هاوبهشێك وهستاوینهتهوه كه گرنگ نییه له كوێوه هاتووه، بهڵام گرنگ ئهوهیه كه به خێرایی و ئازادانه ڕوو له گشت شوێنێك دهكات و ئێمه لهبهرامبهر ئهم دوژمنه ووردبینهدا به یهك ئهندازه لهمهترسیداین و ڕزگاربوونی ههریهك له ئێمه بهستراوه به ڕزگاربوونی ئهوی دیكهمانهوه.
كۆرۆنا تهنها ڤایرۆسێك نییه بهڵكو پرسیارێكی ساده و مێژووییه كه سهرقاڵی وهرگرتنهوهی وهڵامه ئاڵۆزهكانه له گهلان و وڵاتانی جیهان.
ئایا وهڵامی گهلی ئێران - له بارودۆخێكدا كه دهرهچهی ههناسهدانی به چنگاڵی ئابڵۆقهیهكی جیهانی ئاخێندراوه- وهك وهڵامی گهلانی دیكه دهبێت بۆ ئهو پرسیاره مێژوویه؟
ئایا ئهمه چاوهڕوانییهكی ژیرانه نییه كه وهڵامی هونهرمهندانی ئازادیخوازی جیهان بۆ پرسیاری "كۆرۆنا"- له بارودۆخێكدا كه ئهم مهترسیه تا بهردهم دهرگای ماڵهكانیان هاتووه، وهڵامێكی جیاوازتر و كاریگهرتر بێت له وهڵامی سیاسهتمهداران و دهسهڵاتداران؟
ئهم قهیرانه، سهرهڕای زیانه كهم و زۆرهكانی، تێدهپهڕێت، بهڵام چیرۆكه هاوبهش و جیاوازهكانی دهمێنێتهوه، چیرۆكی ئهو پهرهستاره ماندوانهی كه بۆ بهرزكردنهوهی وورهی نهخۆشهكان و هاوكارهكانیان له فهزای ئاڵودهی نهخۆشخانهكان ههڵپهڕكێیان دهكرد و نیگهرانیهكانی خۆیانیان له كهمی پێداویستیهكان و دهرمان له پشتی ئه م خۆشیهوه دهشارهدهوه. چیرۆكی ئهو پزیشكانهش كه چهندین ههفتهیه نهگهڕاونهتهوه بۆ ماڵهوه و بهبێ ماسك و دهستكێش به نێو نهخۆشهكاندا كه له تهنیشت ڕێڕهوی نهخۆشخانهكان و لهسهر زهوی خهوێنرابوون، دهمێنێتهوه.
ئهمانه ههموو له یادهوهری میژووی جیهاندا دهمێنێتهوه و درهنگ یا زوو له لایهن ئێمه یاخود ئێوهوه دهگێڕدرێتهوه. بهڵام خوزگه ئهوهنده درهنگ نهكهوێت كه هونهرمهندانی ئۆدهگر و كاریگهر لهسهر ڕای گشتی جیهان و دهساڵاتداران، پێش ئهوهی چیرۆكی ستهمێك كه له خهڵكی ئێران لهم قهیرانهدا دهكرێت بدهن به گوێی دهسهڵاتداران و سیاسهتمهداراندا، چركه بژمێران بۆ دوا ههناسهكانی خۆیان بههۆی توشبوون بهم بهڵایهوه. ئهمڕۆكه خهڵكی ئێران ڕووبهڕووی دوو قهیران بووهتهوه: قهیرانێكی هاوبهش به ناوی "كۆرۆنا" كه ئێوه ئهیناسن و قهیرانی "ئابڵۆقه" كه خۆزگه ههرگیز نهتاندهناسی.
بۆ ئێمهی هونهرمهندانی ئێرانی گرنگه بزانین كه ئێوهی هونهرمهندانی جیهان دهربارهی بارودۆخی نهخۆشهكانی كۆرۆنا، مهنداڵان و پیر و پهككهوتهكانی توشبوو بهم نهخۆشیه و كهمبوونهوهی پێداویستیه پزیشكییهكانی ئێران لهم قهیرانهدا، چۆن بیردهكهنهوه؟ چی دهڵێن و چی دهكهن؟
ناوهكانی بهپێی ڕیزبهندی ئهلب بێ:
هومایون ئهسعهدیان، مهرزییه برومهند، ڕهخشان بهنی ئیعتیماند، سهید محمدی بێهێشتی، پهرویز پهرهستوویی، وهحید جهلیلوهند، شههاب حوسهینی، عهلیڕهزا شوجاع نوری، فریشته تائیرپوور، محمدمههدی عهسكهرپوور، نیكی كهریمی، مهسعود كیمیایی، ڕهزا كیانیان، نهوید محمدزاده، موجتهبا میرتههماسب و تهواوی ئهو كهسانهی كه پهیوهندی به واژۆكارانی ئهم نوسراوهوه دهكهن.
